Hadislerden Allaha

[Sessiz]

Rasulullah (sav) şöyle buyurdu:

"ALLAH bir kulu sevdiği zaman Cebrail'i (as) çağırır ve 'Ben falanı seviyorum, onu sen de sev' der. Cebrail de onu sever. Sonra gök ehline seslenerek şöyle der: 'ALLAH falan kimseyi seviyor onu siz de sevin.'
Onu gök ehli de sever. Sonra onun sevgisi yeryüzünde halk arasında da yayılır.
ALLAH bir kula buğzetti mi Cebrail'i (as) çağırır ve 'Ben falana buğzediyorum, ona sen de buğzet' der. Cebrail de ona buğzeder. Sonra gök ehline: 'ALLAH falan kula buğzediyor, ona siz de buğzedin.' diye seslenir. Onlar da kendisine buğzederler. Sonra o kul için yeryüzüne buğz konur." (Müslim, Birr, 157)


Hadisten çıkan netice: ALLAH'ın yanında makbul olan kimse ile olmayanın alameti.

Bu hadiste ALLAH dostu olanlarla olmayanların bir alameti zikredilmiştir. Bir şeyhe bağlanmak isteyen bu alameti göz önüne alıp hareket eder ve şeyhe bağlanır. Makbul olmayan kimseden ise uzak durmak gerekir.

Bu hadisin açıklaması şudur: Hiçbir menfaat ve karşılıklı bağ, dünyevi fayda zarar söz konusu olmaksızın insanların kalplerinin bir kimseye meyletmesi ve onu iyi zannetmesş, o kimsenin ALLAH yanında makbul ve sevimli olmasının alametidir. Bunun gibi bir kimsenin insanlara fayda ve zararı olmamasına rağmen, o kişiden nefret etmek ve onun hakkında iyi düşünülmemesi o şahsın ALLAH'ın yanında makbul olmadığının alametidir. Dostluk ve düşmanlık bir iyilik, akrabalık ve zarardan dolayı meydana gelmişse bu durum burada söz konusu değildir. Şuna da dikkat ediniz ki, fıtratında kötülük ve fesat bulunan kimselerin insanlar hakkındaki değerlendirmeleri muteber değildir.