İbretlik Hİkaye

[admin2]

Zamanın birinde,bir köyde namı dört bir yana yayılmış,malının mülkünün hesabını bilmeyen zengin ama hiçbir akrabası da olmayan bir adam varmış.
Gün gelip,yaşlandığında iyi bir hazırlık yapamadığı o hesap gününün endişesi içine düşmeye başlamış.
Bir gün kahvade otururken köylüyü etrafına toplamış ve demiş ki ; "arkadaşlar bildiğiniz gibi benim ailemden hiçbir akrabam hayatta kalmadı.Malını mülkümü sahiplenecek bir varisim yok.Ben dün gece düşündüm taşındım ve,bütün malımı mülkümü,öldüğüm zaman,kabire benle girip,ilk geceyi orada benimle geçirecek kişiye bırakacağım !"
Köylü şaşırmış...
İlkönce herkez talip olmak istemiş bu işe ama,biraz daha derin düşünen,hemen bu işten caymış.
Bir kişi hariç ki o da köyde "garip" diye çağrılan bir oduncuymuş.
Garipmiş gerçekten,çünkü ne bir kimsesi varmış,ne de sığınacağı bir evi.
Sadece dağdan odun sarmak için kullandığı ipi varmış garibin.
Düşünmüş taşınmış garip.Demiş ki kendi kendine ; ne kaybederim ki ya ?!
Zaten kaybedecek bişeyim yok,en azından orasdan sağ salim çıkarsam hayatım kurtulacak !
Ve kararını vermiş...
Bütün köylünün huzurunda anlaşmalar imzalanmış.Garip eğer ilk gece "ağa" ile aynı mezarda kalırsa ağanın onca malı mülkü onun olacakmış.
......
Ve gün gelip çatmış.Ağa vefat edip,mezarlığa getirildiğinde garip de ağa ile birlikte mezara girmiş ve ikisinin üzerine toprak atılıp mezar kapanmış.
......
Garip korku içinde beklerken korku melekleri gelmişler ve bakmışlar ki bir canlı bir ölü iki insan !
"Ölü nasılsa elimizde" deyip dönmüşler garibe ;
"Ey adem ! söyle bakalım Rabbin kim ?"
..........
Sorular sorular...
Ve en sonunda gelmişler mal-mülke !
Sorgu melekleri ;
"Şimdi dünyadaki bütün mallarının hesabını vereceksin !
Onları nerede,nasıl kazandın nereye harcadın hepsini..."
Garibin yüzü gülmüş...
"Aman demiş,bir ipin hesabını mı veremeyeceğim size ?"
Ve melekler bu defa da malının hesabını sormaya başlamışlar...
Ama ne sorular,garip boncuk boncuk terliyor,o cevapladıkça yeni bir soru geliyormuş o küçücük ip için...
Sabah olmuş tüm köylüler mezarlığa gidip,mezarı kazmışlar ve garibi çıkarmışlar...
Muhtar ;
"Aferin be garip.Bak hayatın kurtuldu ! İyi ettin.Şimdi kasabaya gidelim ağanın bütün mallarını senin üstine yapalım" deyince,
Garip ;
"Aman muhtar dur ! ben sabaha kadar bi ipin hesabını veremedim,onca malın mülkünkini nasıl vereyim !"